TALES FROM DADDIMA
(1907
- 1968)
© Farouk Asvat
In the early morning air
Grapevine shadows traipse
On the sunbeam polished yard:
I saw her death
Through youth
Through the distance of a windowpane
Understanding only what she said:
Allah, O Merciful One,
Call me into Your arms
Before the Group Areas
Take me away
To a veld, a hill of waving grass,
And prickly pears that stay with me
Like memories of mulberry stains
Stolen from the churchyard,
While the burning grass of a veldfire
Gives rise to a bleak township
Of white mansions
With opulent faces.
My earth is broken.
This red loam I have come to feel
Through running fingers
(From the distance
Of a
misty shore,
Another desert by the sea)
Has dispelled the piss of my youth
Covered it with the pane
And mortar of a new age:
The mielies I planted
Growing like I grew,
Mudponds that kept goldfish for a day,
Clingpeach blossoms I waited for,
The evening cool of granadilla vines,
The soothing call of the azaan
As I broke my fast with dates and fahluda,
Fowls I played with in their coops
That clamped my jaws at maghrib
And brought godzilla into my bed
Wet with fear,
The admonishments of my father,
The boomslang that came to play
Out of the rotting brickwork
And flaking lime
Because I liked whistling at night,
The apricots that fell with silence in the
night
While the alley cats howled
Like children crying,
The quinces I climbed
Playing on silver zinc roofs,
Socks I wore to sleep,
Pulling my hair when ambulances sirened:
- They're not coming to take me away? -
Covering my head with a knotted hanky
So the bats won't stick to my hair
Or the impunity of monkeys
Stealing roti straight off the tavvah,
Hot and ready;
And the peasants living in banyan trees
Eating leaves like paan
For the monsoon season,
And mambas long as rivers;
Hot clammy nights on the stoep
With mosquitoes and rats for company
In the village in India
That my grandmother left
On the SS Karanja
That brought her with a trunkload of
memories
To meet a lanky man on a bicycle
Hawking from the sea of Natal
That looked like Mumbai
(Marak par Takoli via Delguba Bay)
To build a house of sandbricks
Near the banks of the Schoonspruit
These are all gone.
In one final breath:
The time my father and I
Tried to rescue a turtle dove
With a handkerchief at the end of a stick
From an abandoned mineshaft,
The time we lay our heads down
On eiderdowns behind the shopcounter
In prayers that smelled of incense
And the more mundane tastes
Of tobacco, soap and malt
Asking Allah to bring my Daddima back
Through another diabetic coma
Through another amputation
(this time above the knee)
That left her with an assertive dignity:
A proud woman in a silk sari
Who walked the city streets with impunity
Hand in hand with her favourite grandson:
Taking me to the best sweetmeat shop
Run by a dirty-grey-overalled man,
For the best haircut in town
By a cripple with a crutch and stump,
Long John Silver minus his parrot,
On Seventeen Street, Fietas,
Where else?
But all this is nostalgia.
In the end
She no longer moved from her bed
Holding a life together;
All ended in sleep,
Without fuss or bother,
As a serene pigeon comes
To rest on her face
As she lies on a cold cement floor:
The butcher's freezer
The bedroom of my youth
Used surreptitiously
Because of the Law
Because it was once rented
To a white man from Lithuania;
Covered in a plain cotton shroud
Smelling of camphor
Meant to keep the rot at bay;
As I think of my destiny:
Born in the embrace of a mosque
Birdshit growing from my forehead
An aunt prophesying
A destiny of anguish;
As visitors come sobbing with red eyes,
My father's eyes swollen
For he said he cared for her
While I comfort him;
Neighbours and aunties come
In business suits and white robes
To wail a last performance,
As I look with the dignity of my youth
Into her face,
Quiet forever.
No more stories.
There will be no more stories
No cheerful blasphemies against friends
No more curses
No more the laughter of visitors
After her last journey
Across the railway line
There is only the cold earth,
The cold earth will take her forever
As it received her amputated leg
Without ceremony,
Only prayers muttered
Devoured by oblivion
Or the unwelcome fires
And the crushing of the ribs
But still
A headstone
Will proclaim a place for her
After the first rains have collapsed her
earth
And buried her flowers
Near a travelling Turk
Resting since the turn of the century
Until the awakening by the trumpets
We raise our hands
White kufiyas covering our heads
Offering prayers
To my grandmother
Who loved life
And left a gift
I cherish forever
© farouk asvat
composed:
21.06.1985 [joubert park, johannesburg, south africa under #apartheid ].
"Your grandmother is lucky to have someone
like you."
• Basil Davidson, personal correspondence
"Beautiful. My words fall very short of what you deserve."
• Jill Townsend, personal correspondence
___________________________________________________________________________
[§] Books by Farouk
Asvat:
● Sadness In
The House Of Love (novel)
● The
Gathering Of The Storm (novel)
● I Dream In
Long Sentences (poetry)
● The Wind
Still Sings Sad Songs (poetry)
● A
Celebration Of Flames (poetry)
● The Time
Of Our Lives (poetry)
● This
Masquerade (short stories)
● Bra Frooks
…
(poetry)*
● The
Paanies Are Coming (short stories)*
● In The House Of Love
(novel)*
● Weapons Of
Words
(literary criticism)
¨ all my books are now available on amazon: in paperback & kindle
___________________________________________________________________________
¨ A CELEBRATION OF FLAMES by FAROUK
ASVAT
§ WINNER OF THE VITA AWARD
""A Celebration of Flames" is a
powerful, impassioned call. The sanity and courage of this collection arises
from the poet's unique experiential perceptions of his milieu, making him one
of the few who can write about these traumatic times with such lucidity and
lyricism. The strength of Farouk Asvat's poetry lies in the way he intertwines
the complex elements of social and political conflicts with intense personal
relationships. The wide tonal range extends from sensual and delicate insights
into the nature of passion to the satiric and humorous use of slang."
● Vita Award
citation
"Like hesitating snowflakes his words are fascinating
in their capricious wilfulness - like unexpected strokes of a whip."
● Susanne Baackmann,
University Of Albuquerque, USA
"His love poetry soars with an intense sensitivity,
it celebrates lyrically the joys of a most exquisite sensuousness."
● Marcia Leveson, University Of The Witwatersrand, The
Indicator
""A Celebration of Flames" (is) a
powerful, impassioned call. I admire the
sanity and courage of this. Your
position and perception make you one of the few who can write on this subject
without obscenity."
● Lionel Abrahams, editor
Purple Renoster & Sesame
"The legend of poet extraordinaire Farouk Asvat: -
like vintage wine, proper poetry matures with time, and like vintage art the
voice and wisdom of a poet worth the name is timeless."
● Mphutlane wa Bofelo, kagablog
"you almost catch your breath at some of the stanzas -
you can re-read it several times and be struck by new ideas, metaphors, elegiac
surprises, and the heartfelt poignancy "
● Aggrey Klaaste, editor Sowetan
"Out of an angry silence, a
polished poet is born."
● Anton Harber, editor Weekly Mail
___________________________________________________________________________
● ΠΑΡΑΜΥΘΙΑ ΑΠΟ ΤΗΝ ΔΑΔΗΜΑ
1907 - 1968
#Greek translation by © Paulos Ioannou
Στον πρώιμο
πρωϊνό αέρα
Αμπελόκλημα σκιές διαγράφονται
Στην
ηλιαχτίδα γυαλισμένη αυλή:
Είδα τον
θάνατό της
Στα νιάτα
μου
Μέσα από την
απόσταση ενός τζαμιού
Κατανοώντας
μόνο αυτό που είπε:
Αλλάχ, ω
Ελεήμων,
Πάρε με στην
αγκαλιά Σου
Προτού με
συλλάβουν
Οι Ομάδες
της Περιοχής
Στο λιβάδι,
ένας λόφος με γρασίδι που κυματίζει,
Και
φραγκόσυκα που μένουν μαζί μου
Σαν
αναμνήσεις από λεκέδες από μουριά
Κλεμμένα από
την αυλή της εκκλησίας,
Καθώς το
γρασίδι του λιβαδιού καίγεται από φωτιά
Δημιουργεί
ένα ζοφερό οικισμό
Από λευκά
αρχοντικά
Με χλιδάτα
πρόσωπα.
Το χώμα μου ερείπιο.
Αυτό το
κόκκινο αργιλώδες που το νιώθω
Να ρέει
από τα δάχτυλα
(Από την
απόσταση μιας ομιχλώδους ακτής,
Μια άλλη
έρημος δίπλα στη θάλασσα)
Έχει διώξει
το κάτουρο της νιότης μου
Το σκέπασε
με το τζάμι
Και κονίαμα
μιας νέας εποχής:
Ο αραβόσιτος
που φύτεψα
Μεγαλώνει
όπως μεγάλωσα,
Λασπόνερα
που κράτησαν χρυσόψαρα για μια μέρα,
Άνθη
ροδακινιάς που περίμενα,
Η
απογευματινή δροσιά των αμπελιών γρεδανίλλης,
Η
καταπραϋντική κλήση του αζάαν
Καθώς έλυσα
τη νηστεία μου με φοινίκια και κρύο γάλα με τριαντάφυλλο,
Πουλερικά με
τα οποία έπαιζα στα κοτέτσια τους
Που μάγκωσαν
τα σαγόνια μου στην απογευματινή προσευχή
Και έφεραν
τον Γκοτζίλα στο κρεβάτι μου
Βρεγμένο από
φόβο,
Οι νουθεσίες
του πατέρα μου,
Το φίδι που
ήρθε να παίξει
Έξω από την
σάπια πλινθοδομή
Ξεφλουδίζοντας
ασβέστη
Επειδή μου
άρεσε να σφυρίζω τη νύχτα,
Τα βερίκοκα
που έπεσαν σιωπηλά μέσα στη νύχτα
Ενώ οι γάτες
του σοκακιού ούρλιαζαν
Σαν παιδιά
που κλαίνε,
Τις κυδωνιές που σκαρφάλωνα
Παίζοντας
πάνω σε ασημένιες στέγες ψευδάργυρου,
Κάλτσες που
φορούσα για ύπνο,
Τραβώντας τα
μαλλιά μου στην σειρήνα των ασθενοφόρων:
- Δεν
έρχονται να με συλλάβουν;
Καλύπτω το
κεφάλι μου με ένα μαντίλι,
Έτσι ώστε οι
νυχτερίδες να μην κολλήσουν στα μαλλιά μου
Ή η
ατιμωρησία των πιθήκων
Που Κλέβουν ρότι κατευθείαν από το τηγάνι,
Ζεστό και
έτοιμο.
Και οι
αγρότες που διαβιούν γύρω από τις
ινδοσύκες
Τρώγοντας
φύλλα όπως τα βέτελ
Για την
εποχή των μουσώνων,
Και μάμπας
μακριές σαν ποτάμια.
Καυτές
γλυκές νύχτες στη βεράντα
Με κουνούπια
και αρουραίους για παρέα
Στο χωριό
στην Ινδία
Ότι η γιαγιά
μου έφυγε
Με το SS
Karanja
Αυτό την
έφερε με ένα σωρό αναμνήσεις
Να
συναντήσει έναν ψηλόλιγνο άντρα με ποδήλατο
Προερχόμενο
από τη θάλασσα του Νατάλ
Που έμοιαζε
με τη Βομβάη
(Mάρακ παρ Τακόλι μέσω Ντελγούμπα Μπέη)
Για να
χτίσουν ένα σπίτι από τούβλα
Κοντά στις
όχθες του Σκούνσπρουιτ
Όλα αυτά
έχουν φύγει.
Σε μια
τελευταία ανάσα:
Μια
περίπτωση που ο πατέρας μου και εγώ
Προσπαθήσαμε
να σώσουμε ένα τρυγόνι
Με ένα
μαντήλι στην άκρη ενός ραβδιού
Από ένα
εγκαταλελειμμένο ορυχείο,
Την ώρα που
ξαπλώσαμε τα κεφάλια μας
Στο πάπλωμα
πίσω από το μαγαζί
Με προσευχές
που μύριζαν λιβάνι
Και πιο συνηθισμένες γεύσεις
Καπνού,
σαπουνιού και βύνης
Ζητώντας από
τον Αλλάχ να φέρει πίσω την γιαγιά μου
Έστω μέσα
από άλλο διαβητικό κώμα
Έστω μέσω
ενός άλλου ακρωτηριασμού
(αυτή τη
φορά πάνω από το γόνατο)
Αυτό της
επέτρεψε μια διεκδικητική αξιοπρέπεια:
Μια περήφανη
γυναίκα με μεταξωτό σάρι
Που
περπατούσε ατιμώρητα στους δρόμους της πόλης
Χέρι-χέρι με
τον αγαπημένο της εγγονό:
Πέρνωντας με
στο καλύτερο ζαχαροπλαστείο
Που
διευθύνει ένας βρώμικος-γκρι άντρας με φόρμα,
Για το
καλύτερο κούρεμα στην πόλη
Από έναν
ανάπηρο με δεκανίκι και κολόβωμα,
Ο Λόνγκ Τζον
Σίλβερ μείον τον παπαγάλο του,
Στον δέκατο
έβδομο δρόμο του προαστείου,
Πού αλλού?
Όλα αυτά
όμως είναι νοσταλγία.
Στο τέλος
Δεν
ανασηκώθηκε πια από το κρεβάτι της
Παραμένοντάς
εν ζωή,
Όλα
τελείωσαν στον ύπνο,
Χωρίς
φασαρία ή ενόχληση,
Σαν ένα
γαλήνιο περιστέρι έρχεται
Να
ξεκουραστεί στο πρόσωπό της
Όπως
είναι ξαπλωμένη στο κρύο τσιμεντένιο πάτωμα:
Στο
καταψυκτίριο του κρεοπώλη
Η
κρεβατοκάμαρα της νιότης μου
Χρησιμοποιήθηκε
κρυφά
Λόγω του
νόμου
Επειδή
κάποτε ήταν νοικιασμένη
Σε έναν
λευκό άνδρα από τη Λιθουανία.
Καλυμμένη με
απλό βαμβακερό σάβανο
Μυρίζοντας
καμφορά
Υποτίθεται
για να κρατήσει τη σήψη μακριά.
Καθώς
σκέφτομαι τη μοίρα μου:
Γεννημένος
στην αγκαλιά ενός τζαμιού
Κουτσουλιές
πουλιών που μεγαλώνουν από το μέτωπό μου
Μια θεία που
προφητεύει
Μια μοίρα
αγωνίας.
Καθώς οι
επισκέπτες έρχονται κλαίγοντας με κόκκινα μάτια, Τα μάτια του πατέρα μου
πρησμένα
Γιατί είπε
ότι τη νοιαζόταν
Ενώ εγώ τον
παρηγορώ.
Έρχονται
γείτονες και θείες
Με
επαγγελματικά κοστούμια και λευκές ρόμπες
Για να
κλάψουν μια τελευταία παράσταση,
Καθώς
κοιτάζω με την αξιοπρέπεια της νιότης μου
Το πρόσωπό
της,
Ήσυχο για
πάντα.
Όχι άλλες
ιστορίες.
Δεν θα
υπάρξουν άλλες ιστορίες
Όχι εύθυμες
βλασφημίες εναντίον φίλων
Όχι άλλες
κατάρες
Ποτέ πια τα
γέλια των επισκεπτών
Μετά το
τελευταίο της ταξίδι
Διασχίζοντας
τη σιδηροδρομική γραμμή
Υπάρχει μόνο
η κρύα γη,
Η κρύα γη θα
την πάρει για πάντα
Όπως δέχτηκε
το ακρωτηριασμένο πόδι της
Χωρίς
τελετή,
Μόνο
μουρμουριστές προσευχές
Καταβροχθισμένες
από τη λήθη
Ή οι
ανεπιθύμητες φωτιές
Και η
σύνθλιψη των παϊδιών
Αλλά ακόμα
Μια
ταφόπλακα
Θα
ανακηρύξει μια θέση για αυτήν
Μετά που οι
πρώτες βροχές ερείπωσαν τον τάφο της
Και έθαψαν
τα λουλούδια της
Κοντά σε
έναν ταξιδιώτη Τούρκο
Που
αναπαύεται από τις αρχές του αιώνα
Μέχρι το
ξύπνημα από τις σάλπιγγες
Σηκώνουμε τα
χέρια ψηλά
Λευκά
μαντήλια καλύπτουν τα κεφάλια μας
Προσφέρουμε
προσευχές
Στη γιαγιά
μου που αγαπούσε τη ζωή
Και άφησε
ένα δώρο
Που λατρεύω
για πάντα
#Greek translation by kind permission of © Paulos Ioannou
___________________________________________________________________________
[] acknowledgements:
Tales From Daddima was previously published in:
Screens And Tasted
Parallels (palo alto, usa, # 2,
p8-11, 1990);
New Contrast (cape town, # 74 & 75, p78-82, 1991);
A Celebration Of
Flames (piquant publications,
p38-44, 2007);
ΠΑΡΑΜΥΘΙΑ ΑΠΟ ΤΗΝ ΔΑΔΗΜΑ: Greek
translation by © Paulos
Ioannou (2022);
A Celebration Of Flames (kindle, 2014);
A Celebration Of Flames (amazon paperback, p40-45, 2014).
___________________________________________________________________________
© farouk asvat. All
rights reserved.
Farouk Asvat asserts his moral right to be identified as the author of this work.
No part of this
publication may be reproduced by any means whatsoever, or transmitted in any
form or any means whatsoever, mechanical or electronic, including recording,
printing, photocopying, or via any computerised means or media, including the
internet. This publication shall also
not be stored in a retrieval system. And
the writing shall not be sold, lent, hired, resold or circulated in any form or
binding or cover other than that in which it is published,
without the prior permission of the author
in writing.
Permission to publish or reproduce the writings in any format can be
obtained from the author.
Reproduction of this work without permission, except for scholarly &
nonprofit purposes,
is liable to a payment of 10,000 yuan (ren men bi) or US$1,500.
[][][][][][][][][][][][][][][][][][][][][][][][][][][][][][][][][][][][][][][][][][][][][][][]
the NOVEL Sadness
In The House Of Love by Farouk Asvat
is now available on amazon: in
paperback @ $20 & kindle @ only $5
[][][][][][][][][][][][][][][][][][][][][][][][][][][][][][][][][][][][][][][][][][][][][][][]
#love #literature #fiction
#novel #poetry #southafrica #apartheid #books #classics
#faroukasvat #weapons #of
#words #comparative #literature #literary #criticism
#a #celebration #of #flames #tales #from #daddima
● poems @ https://faroukasvat-poems.blogspot.com
● linkedin @ https://www.linkedin.com/in/farouk-asvat-52a6b642
● wikipedia @ https://en.everybodywiki.com/Farouk_Asvat
● all my books @ https://www.amazon.com/author/faroukasvat
● BE
A REVOLUTIONARY!
"Remember
that the highest rank that the human species can reach is to be a revolutionary."
●
Ernesto (Ché) Guevara
"Always
be a poet, even in prose."
●
Charles Baudelaire
"Read
ten thousand books, and your pen will be guided as if by the gods."
●
Ancient Chinese Proverb
#liberate #palestine
#stop #massacres
#stop #genocide
